Παιχνίδια για διαφορετικότητα, αποδοχή, ενσυναίσθηση

Παιχνίδια για διαφορετικότητα, αποδοχή, ενσυναίσθηση

5. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ:

Παιχνίδια για διαφορετικότητα, αποδοχή, ενσυναίσθηση

1.Τυφλός

(Στόχοι: ενσυναίσθηση, αποδοχή της διαφορετικότητας, έκφραση συναισθημάτων, μετάδοση μηνυμάτων με τη γλώσσα του σώματος)

Κατά τη διαδικασία του παιχνιδιού δεν μιλά κανείς. Οι μαθητές χωρίζονται σε ζευγάρια. Ο ένας κρατά τα μάτια του κλειστά και ο άλλος τον/την οδηγεί γύρω στην αίθουσα ώστε να μην χτυπήσει οπουδήποτε και να προκαλέσει την έκρηξη του ναρκοπέδιου (το ναρκοπέδιο μπορεί να αναπαρασταθεί με κομμάτια εφημερίδας στο πάτωμα, που έχει τοποθετήσει από πριν ο/η εκπαιδευτικός).  Στη συνέχεια με σήμα του/της εκπαιδευτικού τα παιδιά αλλάζουν ρόλους. Αρκετά παιδιά δυσκολεύονται να κρατούν κλειστά τα μάτια για πολλή ώρα.  Δεν τα πιέζουμε.  Ακολουθεί συζήτηση:

-Πώς αισθανθήκατε ως τυφλός;

-Πώς αισθανθήκατε ως οδηγός;

-Ποιό ήταν το δυσκολότερο για σας;  Γιατί;

- Πώς επικοινωνούσατε αφού δεν ήσασταν ικανοί να μιλήσετε;

-Πώς λάβατε τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν/ην που σας καθοδηγούσε;

-Ήσασταν καλοί ακροατές;

-Ήταν σημαντικό να ακούσετε τη γλώσσα των σωμάτων (αφή), αυτήν που σας οδηγούσε γύρω;

-Τί σημαίνει ακρόαση εδώ;  (η ικανότητα να στραφεί κάποιος απόλυτα και να εστιαστεί σε ένα άλλο πρόσωπο)

2. Έρημος

(Στόχοι: συνεργασία και ανταγωνισμός, σύγκρουση και διαφοροποίηση, δεξιότητες ζωής σε σχέση με τη διαχείριση των προβλημάτων μέσα από τα δικαιώματα των εμπλεκομένων)

Οι μαθητές χωρίζονται σε ζευγάρια. Ο/η εκπαιδευτικός τους ζητεί να δραματοποιήσουν και να σκηνοθετήσουν την εξής κατάσταση: «Είστε στην έρημο με ελάχιστο νερό στο παγούρι.  Τί θα σκεφτείτε και πώς θα αντιδράσετε;».

Αφού ολοκληρωθεί η δραματοποίηση, οι μαθητές μπαίνουν σε ομάδες των έξι (ανα τρία ζευγάρια) και συζητούν τις λύσεις που έδωσαν. Ακολουθεί συζήτηση στην ολομέλεια:

-Ήταν εύκολο να αποφασίσετε;

-Υπήρξαν συγκρούσεις; 

3. Σχεδίες-κροκόδειλοι

(Στόχος: να εμπιστεύονται τους συμμαθητές και να συνεργάζονται)

Ο/η εκπαιδευτικός λέει στα παιδιά ότι είναι ώρα για παιχνίδι. Έχει από πριν απλώσει στο πάτωμα εφημερίδες σε τρεις-τέσσερεις περιοχές (κάθε περιοχή έχει εμβαδό 2-4 τετραγωνικά μέτρα, σχηματίζει δηλαδή μια «σχεδία»). Οι μαθητές χωρίζονται τυχαία σε 3-4 ομάδες, όσες και οι σχεδίες. Είναι καλό να μην γνωρίζουν από πριν οι μαθητές ότι οι εφημερίδες είναι σχεδίες.Ο/η εκπαιδευτικός οδηγεί με θεατρική αφήγηση τους μαθητές να φανταστούν ότι περπατούν κάπου στην Αφρική σε ένα ασφάλτινο δρόμο, έπειτα μπαίνουν  σε χωμάτινο δρόμο, δρόμο με χαλίκια κτλ, αποφεύγουν ένα φίδι, πηδούν ένα ρυάκι, τεντώνονται και μαζεύουν ένα φρούτο, φτάνουν στο ποτάμι, είναι κουρασμένοι, σκέφτονται ότι ένα μπάνιο θα τους κάνει καλό, κολυμπούν, κολυμπούν, ξεχνιούνται και βρίσκονται στη μέση του ποταμού, ευτυχώς βλέπουν τις σχεδίες (εφημερίδες) και ανεβαίνουν όλοι πάνω (η κάθε ομάδα μαζί).  Και το ταξίδι αρχίζει!  Έχει κύμα, σε λίγο το ποτάμι ηρεμεί, κωπηλατούν.  Όμως κάνουν την εμφάνισή τους οι ...κροκόδειλοι! Περιτριγυρίζουν τις σχεδίες... Με φωνή δυνατή ο/η εκπαιδευτικός (κροκόδειλος) ορμά και κόβει τα πρώτα κομμάτια από μια σχεδία, μετά από τις άλλες. Οι μαθητές αναγκάζονται να περιοριστούν σε όσο κομμάτι σχεδίας απέμεινε. Πρέπει να σωθούν και να μείνουν όλοι επάνω.Ο/η εκπαιδευτικός-κροκόδειλος συνεχίζει να περιτριγυρίζει και να κόβει κομμάτια από τις σχεδίες... Οι σχεδίες μικραίνουν...Τα παιδιά στριμώχνονται.  Κάποια στιγμή ο κροκόδειλος αρπάζει και ένα πόδι...  Ο/η εκπαιδευτικός κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν σταματά να δίνει εξηγήσεις.  (Μπορεί π.χ μια σχεδία να διαλυθεί, οπότε οι επιβαίνοντες κολυμπούν και ανεβαίνουν σε άλλη σχεδία).  Στο τέλος ακολουθεί συζήτηση, εντυπώσεις από το παιχνίδι. Οι μαθητές περιγράφουν πώς αντέδρασαν σε στιγμές κρίσης και περιγράφουν επεισόδια της ομάδας τους.

4. Λεμόνια

(Στόχοι: η κατανόηση της σχέσης μεταξύ γενίκευσης και στερεότυπων, αποδοχή της διαφορετικότητας, ενσυναίσθηση)

Υλικά: λεμόνια, μήλα.

Διαδικασία:

α) Ο/η εκπαιδευτικός ζητεί από τα παιδιά να περιγράψουν τα χαρακτηριστικά ενός λεμονιού (κίτρινο, στρογγυλό, πικρό, ξινό κτλ).  Γράφει τις απαντήσεις στον πίνακα.

β) Χωρίζει τα παιδιά σε μικρότερες ομάδες και δίνει στην καθεμιά από ένα λεμόνι.  Τους ζητεί να γνωρίσουν το λεμόνι τους εξετάζοντάς το, παρατηρώντας όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Τους λέει να μην σημαδέψουν ή παραμορφώσουν το λεμόνι τους με οποιοδήποτε τρόπο. Μπορούν να δώσουν στο λεμόνι τους ένα όνομα, να δημιουργήσουν μια ιστορία, να αρχίσουν να το προσωποποιούν, σαν να είχε προσωπικότητα.

γ) Ένα παιδί από κάθε ομάδα μιλά στην ολομέλεια για το λεμόνι της ομάδας του και τους λέει την ιστορία του.

δ) Ο/η εκπαιδευτικός βάζει όλα τα λεμόνια στο κέντρο του κύκλου και τα ανακατεύει. Ζητεί από κάποιο παιδί να έρθει να αναγνωρίσει και να πάρει το λεμόνι της δικής του ομάδας  (αναμένεται ότι μετά τη δουλειά που έγινε, θα του είναι εύκολο).

ε) Τα παιδιά βάζουν και πάλι όλα τα λεμόνια στο κέντρο του κύκλου.Ο/η εκπαιδευτικός φέρνει δίπλα τους ένα κόκκινο μήλο.  Ρωτά τα παιδιά αν αυτό το νέο φρούτο χωράει σε αυτό τολεμονόκοσμο.

Θέματα για τη συζήτηση

-Γιατί ήταν τόσο εύκολο να αναγνωρίσετε το λεμόνι σας;

-Είχατε ποτέ ιδέες/γνώμη για κάποιο πρόσωπο που δεν ίσχυαν πια όταν τον/την γνωρίσατε;

-Είχε ποτέ κανείς ιδέες/γνώμη για σας που τις εγκατέλειψε όταν σας γνώρισε;

-Γιατί τα στερεότυπα είναι επικίνδυνα;

-Υπήρξατε ποτέ το άλλο φρούτο σε ένα λεμονόκοσμο;  Πώς το χειριστήκατε;