1 Oκτωβρίου Παγκοσμια Ημέρα για την Τριτη Ηλικία

ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος/ σκυμένος στο τραπέζι κάθετ’ ένας γέρος·/ με μιαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά./ Και μες των άθλιων γηρατειών την καταφρόνια/ σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια/ που είχε και δύναμι, και λόγο, κ’ εμορφιά./ Ξέρει που γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κυττάζει./ Κ’ εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει/ σαν χθες. Τι διάστημα μικρό, τι διάστημα μικρό./ Και συλλογιέται η Φρόνησις πως τον εγέλα·/ και πως την εμπιστεύονταν πάντα — τι τρέλλα! —/ την ψεύτρα που έλεγε· «Aύριο. Έχεις πολύν καιρό.»/ Θυμάται ορμές που βάσταγε· και πόση/ χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι/ κάθ’ ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει./ .... Μα απ’ το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται/ ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται/ στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι./ (Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)